اثر کود مایع هیومیک بر عناصر کم مصرف (آهن، روی و منگنز) ساقه ژنوتیپ های گندم
وحید ملاصادقی، رضا شهریاری و احمد بایبوردی
چکيده
به منظور بررسی اثر کود مایع هیومیک بر عناصر کم مصرف (آهن، روی و منگنز) ساقه ژنوتیپهای گندم، مطالعه ای در مزرعه و آزمایشگاه به انجام رسید. ژنوتیپهای گندم در مزرعه به صورت فاكتوريل اسپلیت پلات بر پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار کشت گردید. فاکتور اصلی آبياري در دو سطح و هومات در دو سطح به شكل فاكتوريل و فاکتور فرعی شامل ژنوتيپهاي گندم بود. سطوح فاكتور اصلي عبارت بودند از: آبیاری عادی، آبیاری عادی + محلول پاشی با کود هیومیک، تنش خشكي، تنش خشكي + محلول پاشی با کود هیومیک. کاتیونهای آهن، روی و منگنز ساقه های گندم مورد مطالعه آنالیز شد. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپهای مورد مطالعه از نظر کلیه عناصر به جز آهن اختلاف معنی‌دار وجود داشت. همچنین اختلاف بین سطوح آبیاری و سطوح هومات پتاسیم از نظر کلیه عناصر معنی‌دار بود. خشکی آخر فصل باعث کاهش ارزش عناصر و مصرف هومات پتاسیم باعث افزایش ارزش عناصر مذکور شد. اثر متقابل سطوح آبیاری در سطوح هومات در کلیه عناصر اختلاف معنیداری داشتند و ترکیب آبیاری در هومات پتاسیم از نظر کلیه عناصر دارای ارزش بیشتری نسبت به بقیه ترکیبها بود. اثر متقابل ژنوتيپ در سطوح هومات تنها از نظر آهن معنی دار بود. میزان عنصر روی، آهن و منگنز در شرایط تنش خشکی نسبت به شرایط آبیاری به ترتیب به میزان 95/37% ، 69/27% و 75/25% کاهش نشان داد، همچنین میزان عنصر روی، آهن، منگنز در شرایط استفاده از هومات پتاسیم نسبت به شرایط بدون استفاده از هومات پتاسیم به ترتیب به میزان 44/20%، 38/16% و 84/12% افزایش نشان داد.
واژگان کليدي: ساقه گندم، مواد هیومیک، عناصر کم مصرف
