ارائه جدید از DeepO Band : سرودن شعر نو فارسی توسط هوش مصنوعی با استفاده از مدل‌سازی زبان و یادگیری عمیق
محمد حسن علیائی طرقبه، علی علیائی طرقبه، حسین علیائی طرقبه
چکيده
امروزه مدل‌سازی زبان پیشرفت‌های زیادی توسط دانشمندان داشته است و در حوزه‌های پردازش گفتار، ترجمه متون کاربردهای زیادی پیدا کرده است. مدل‌سازی زبان ابزاری برای یادگیری جزئیات و قواعد یک زبان به هوش مصنوعی می‌باشد. در این مقاله ابتدا ایده اصلی تیم DeepO، برای سرودن اشعار نو فارسی توضیح داده شده است. سپس شبکه عصبی بازگشتی و جزئیات و نحوه عملکرد آن بررسی شده و الگوریتم یادگیری اشعار نو فارسی توضیح داده شده است. شبیه‌سازی و کدنویسی این مقاله با استفاده از زبان پایتون انجام گرفته است. برای مجموعه اشعار نو جهت آموزش و مدل‌سازی، تعداد حدودا 300 بیت شعر نو که نزدیک به 6000 کلمه می‌باشد از مجموعه اشعار سهراب سپهری و شاعران معاصر انتخاب شده است. در نهایت برای تست مدل یادگیری شده، تعداد 5 شعر نو توسط هوش مصنوعی سروده شده است . نتایج نشان می‌دهد که مدل‌سازی اشعار نو به خوبی توسط هوش مصنوعی انجام شده و تنها 3.8% از ابیات سروده شده، مشابه با اشعار آموزش داده شده می‌باشد و 96.2% بقیه، ابیات متفاوت و جدیدی می‌باشند.
واژگان کليدي: شعر نو، مدل‌سازی زبان، هوش مصنوعی، DeepO Band، شبکه عصبی بازگشتی، یادگیری عمیق، پایتون
